Weeskinderen?

[flash /flv/20090104_weeskinderen.flv]

“Ik zal u niet als wezen achterlaten. Ik kom tot u.”

Johannes 14:18

Schriftlezing

“Uw hart worde niet ontroerd; gij gelooft in God, gelooft ook in Mij. In het huis mijns Vaders zijn vele woningen – anders zou Ik het u gezegd hebben – want Ik ga heen om u plaats te bereiden; en wanneer Ik heengegaan ben en u plaats bereid heb, kom Ik weder en zal u tot Mij nemen, opdat ook gij zijn moogt, waar Ik ben. En waar Ik heenga, daarheen weet gij de weg. Thomas zei tot Hem: Here, wij weten niet, waar Gij heengaat; hoe weten wij dan de weg? Jezus zei tot hem: Ik ben de weg en de waarheid en het leven; niemand komt tot de Vader dan door Mij. Indien gij Mij kendet, zoudt gij ook mijn Vader gekend hebben. Van nu aan kent gij Hem en hebt gij Hem gezien. Filippus zei tot Hem: Here, toon ons de Vader en het is ons genoeg. Jezus zei tot hem: Ben Ik zolang bij u, Filippus, en kent gij Mij niet? Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien; hoe zegt gij dan: Toon ons de Vader? Gelooft gij niet, dat Ik in de Vader ben en de Vader in Mij is? De woorden, die Ik tot u spreek, zeg Ik uit Mijzelf niet; maar de Vader, die in Mij blijft, doet zijn werken. Gelooft Mij, dat Ik in de Vader ben en de Vader in Mij is: of anders, gelooft om de werken zelf. Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, wie in Mij gelooft, de werken, die Ik doe, zal hij ook doen, en grotere nog dan deze, want Ik ga tot de Vader; en wat gij ook vraagt in mijn naam, Ik zal het doen, opdat de Vader in de Zoon verheerlijkt worde. Indien gij Mij iets vraagt in mijn naam, Ik zal het doen. Wanneer gij Mij liefhebt, zult gij mijn geboden bewaren. En Ik zal de Vader bidden en Hij zal u een andere Trooster geven om tot in eeuwigheid bij u te zijn, de Geest der waarheid, die de wereld niet kan ontvangen, want zij ziet Hem niet en kent Hem niet; maar gij kent Hem, want Hij blijft bij u en zal in u zijn. Ik zal u niet als wezen achterlaten. Ik kom tot u.”

Johannes 14:1-18

Boodschap

Ja, dat is de toezegging, de belofte van de Here Jezus. Ze werden verrast door een crisis, die ze niet hadden zien aankomen. Ze voelden als het ware de grond onder hun voeten wegzakken. Op dat moment kregen ze de toezegging, dat Hij Zijn discipelen niet als wezen zou achterlaten. Het gold niet alleen voor toen, maar ook voor nu, voor allen, die Hem liefhebben. Dit is een geweldige belofte. Ik moet nog even denken aan 2008. Het kon niet op, de bomen groeiden tot in de hemel. Tenminste, dat dachten veel mensen. Enkele wisten wel beter, maar die zeiden niets. Het jaar eindigde heel anders dan we verwachtten. We zaten ineens in een diepe crisis. Het belooft niet veel goeds. Wat is het dan bemoedigend, als Gods kinderen mogen weten, dat ze niet als wezen achtergelaten worden.

Wat houdt de belofte van de Here Jezus in? Hij zei: “Ik zal de Vader bidden en Hij zal jullie een andere Trooster geven om tot in eeuwigheid bij jullie te zijn.” Wie is die andere Trooster? “Dat is de Geest der waarheid, die de wereld niet kan ontvangen, want die ziet Hem niet en kent Hem niet; maar jullie kennen Hem.” De Heilige Geest. Ja, maar wat heb ik daar aan in een financiële en economische crisis? Dat biedt toch geen houvast! Dit is een heel ander soort crisis! Misschien aardig voor de Zondag, maar in de week kan ik er niets mee.

Maar zo’n crisis is helemaal niet nieuw. Ze zijn er nog, die de crisis van de jaren 30 hebben beleefd. En toen was hij ook al niet nieuw. Vóór 1857 zag het er in Amerika ook al eens heel slecht uit. Het land was in wanhopige situatie. Toen vielen ook al banken om en stortte de business in elkaar. Fabrieken werden gesloten, de treinen reden niet meer, er was massale werkeloosheid. Hoe kwam dat allemaal? Gelovige Christenen hebben ooit de grondslag voor het huidige Amerika gelegd. Latere generaties hebben daarvan de vruchten geplukt. Maar door het Franse Revolutie denken hoefde het geloof voor hen niet meer. Ze waren immers volwassen geworden. Daarmee viel de geestelijke grondslag van de samenleving weg. Er ontstond een grote crisis.

In die stilte van die crisis ging het land de stem van God weer horen. Mensen kwamen tot bezinning. Ze gingen beseffen waar het in het leven echt om ging. Miljoenen mensen kwamen tot geloof. De ethische en maatschappelijke uitwerking ervan duurde een halve eeuw. Toen begon de aftakeling opnieuw. Dat was in 1857.

We zijn nu 150 jaar verder. De les is niet geleerd. Waar zijn de waarden en normen van de Joods-Christelijke samenleving gebleven? Dit patroon herhaalt zich niet alleen elke keer in de geschiedenis van Israël, maar ook in de kerkgeschiedenis en in de moderne samenleving. Daarom heeft elke generatie een Opwekking nodig. Een Bijbelse Opwekking, waarbij de mensen weer weten, dat het leven meer is dan geld verdienen, speculeren en graaien. De grenzeloze hebzucht heeft de samenleving in de crisis gestort. In 2009 is er nood. Die dreigt alleen maar groter te worden.

Mensen hebben het allemaal voor elkaar gekregen. Inderdaad, ze hebben het voor elkaar gekregen, een crisis als nooit tevoren. Tallozen worden in die val meegesleept. Bankgaranties van de Overheid brengen geen oplossing. Opgebouwde zekerheden zijn verdampt. Wat niet verdampt is het Woord van God. Daarin ligt de zin en betekenis van het leven, niet op de Beurs. Voor de gelovigen geldt, dat ze nu meer dan ooit op de knieën moeten gaan.

Hoeveel tijd wordt er per dag aan gebed besteed? Wordt daar geen groot geestelijk kapitaalverlies geleden? Ik had het over Opwekking. Elk boek over Opwekking zegt, dat het altijd en zonder uitzondering begint met gebed. Veel gebed, aanhoudend gebed, volhardend gebed. Er is geen andere weg. Wie die houding aanneemt, wie die weg bewandelt, mag op de belofte van de Here Jezus vertrouwen: “Ik zal u niet als wezen achterlaten.” Dat gold voor de discipelen in hun situatie. Het geldt nog altijd voor gelovigen van vandaag. Het is niet alleen een materiële kwestie. Het is vooral een geestelijke zaak.

Welk fundament ligt er onder ons leven, onder de samenleving? Waar gebed ontbreekt, begint de echte armoede. Op termijn volgt de rest. Ook Christenen zijn kinderen van hun tijd. Ze staan niet buiten de samenleving maar er middenin. Het gaat ook aan hun voordeur niet voorbij. Ook zij worden in die maalstroom meegesleept. Christenen moeten als eersten beseffen, dat er meer is dan Euro’s en Dollars. De Christen mag weten, dat hij geen achtergelaten wees is. We zouden dat zijn rugdekking kunnen noemen. Als opgebouwde zekerheden wegvallen, zoeken mensen een uitweg. Wie of wat kan uitkomst geven? Waar gaat het echt om? Gods Woord en de geschiedenis geven daarvan veel en duidelijke voorbeelden. Maar velen kennen die niet.

Meer dan ooit is er Opwekking nodig. Die moet beginnen bij de gelovigen. Ook al ligt de financiële en de economische crisis in de maatschappij, we moeten ons afvragen of de dieperliggende crisis niet geestelijk is. Voor de gelovigen geldt, dat het oordeel begint bij het Huis Gods. De Gemeente van Christus, die een woord voor de wereld behoort te hebben, moet op de knieën. Dat was ook de les van de vele Opwekkingen, die in de kerkgeschiedenis hebben plaatsgevonden. Ook in de 20e eeuw waren er aanhoudend Bijbels gefundeerde Opwekkingen. Hoe belangrijk die ook waren, wat er ook gebeurde, voor de Pers was het geen nieuws. Maar voor de Gemeente van Christus des te meer. Ook vandaag wordt de gelovige niet als wees achtergelaten. Met die zekerheid draagt hij de verantwoordelijkheid om te bidden voor de geestelijke herleving van de geloofsgemeenschap, voor de Overheid en de samenleving. Ook daar hoort een belofte bij:

“Maar gij, wanneer gij bidt, ga in uw binnenkamer, sluit uw deur en bid tot uw Vader in het verborgene; en uw Vader, die in het verborgene ziet, zal het u vergelden.”

Mattheüs 6:6

Amen.

~Drs. K. van Berghem