De Opstanding

[flash /flv/20090412_de_opstanding.flv]

“Aangaande zijn Zoon, gesproten uit het geslacht van David naar het vlees, naar de geest der heiligheid door zijn opstanding uit de doden verklaard Gods Zoon te zijn in kracht, Jezus Christus, onze Here.”

Romeinen 1:3-4

Schriftlezing

“Paulus, een dienstknecht van Christus Jezus, een geroepen apostel, afgezonderd tot verkondiging van het evangelie van God, dat Hij tevoren door zijn profeten beloofd had in de heilige Schriften – aangaande zijn Zoon, gesproten uit het geslacht van David naar het vlees, naar de geest der heiligheid door zijn opstanding uit de doden verklaard Gods Zoon te zijn in kracht, Jezus Christus, onze Here – door wie wij genade en het apostelschap ontvangen hebben om gehoorzaamheid des geloofs te bewerken voor zijn naam onder al de heidenen, tot welke ook gij behoort, geroepenen van Jezus Christus – aan alle geliefden Gods, geroepen heiligen, die te Rome zijn: genade zij u en vrede van God, onze Vader, en van de Here Jezus Christus.”

Romeinen 1:1-7

Boodschap

Het Schriftgedeelte, dat we hebben gelezen is erg kort. Maar het is daarom niet minder belangrijk, integendeel. Als dit alles was, wat we van de brief aan de Romeinen zouden bezitten, zou het meer dan voldoende zijn. Hier wordt de basis van het Christelijk geloof gelegd. Aan het begin van zijn brief aan de Romeinen legt de apostel Paulus dit fundament voor alles, wat hij aan hen schrijft. Alles hangt daar van af en hangt er mee samen. Het is maar niet een deftig begin, dat begint met een verheven uitspraak. Paulus maakt er geen literair hoogstandje van. De Opstanding van Jezus Christus uit de doden is het fundament van het Christelijk geloof. Valt dat weg, dan stort het Christendom in. Daarom is het Paasfeest zo belangrijk. Het behoort nog altijd tot de officiële feestdagen waarop iedereen in het land vrije dagen heeft. De vraag is, welke plaats dit heilsfeit in het leven van de gelovigen heeft. Vrije dagen en liefst mooi voorjaarsweer en dan er op uit. Op zich is daar niets is mee, maar waar gaat het in feite om? De Opstanding van Jezus Christus heeft een radicale wending aan de geschiedenis gegeven. Het heeft er enorm gespannen. Voordat Hij uit de doden opstond waren er dramatische gebeurtenissen aan vooraf gegaan. De komst van Jezus in deze wereld was de vervulling van een belofte aan het Joodse volk. Hij was de Christus, dat wil zeggen de beloofde Messias. Maar, en dat is heel triest, ze geloofden het niet. Hij beantwoordde niet aan de verwachting van de Joodse leiders. Zij hadden een beeld voor ogen, dat niet klopte met de werkelijkheid. Daaruit ontstonden grote problemen. Op allerlei manieren probeerden de leiders HEM te beschuldigen. Aan de hand daarvan konden ze bewijzen, dat Hij niet de Messias was. Maar dat lukte niet. Eindelijk was het zover, dat Hij gevangen werd genomen en voor de Joodse Raad moest verschijnen om Zich te verantwoorden. Van een eerlijk proces kan in ieder geval geen sprake zijn. De Evangelist Mattheüs schreef:

“De overpriesters en de gehele Raad trachtten een vals getuigenis tegen Jezus te vinden om Hem ter dood te brengen, maar zij vonden er geen, hoewel er vele valse getuigen optraden. Maar ten laatste traden er twee op, die verklaarden: Deze heeft gezegd: Ik kan de tempel Gods afbreken en binnen drie dagen opbouwen. En de hogepriester stond op en zei tot Hem: Geeft Gij geen antwoord; wat getuigen dezen tegen U? Maar Jezus bleef zwijgen. En de hogepriester zei tot Hem: Ik bezweer U bij de levende God, dat Gij ons zegt, of Gij zijt de Christus, de Zoon van God. Jezus zei tot hem: Gij hebt het gezegd.”

Mattheüs 26:59-64

Dat was nu precies wat ze altijd al hadden willen horen. De Zoon van de levende God. Dit was dé Godslastering bij uitstek, een doodzonde, waar de doodstraf op stond. De Hogepriester ging helemaal in de fout, toen hij als teken van rouw, zijn kleren scheurde. Dat was voor de Hogepriester strikt verboden. Maar daar had niemand het over. Maar de Joodse Raad had zijn zin, ze konden Hem nu laten executeren. Maar dit was niet het einde van het verhaal! Wat gebeurde er bij de Opstanding?

“Door zijn opstanding uit de doden verklaard Gods Zoon te zijn in kracht, Jezus Christus, onze Here.”

Romeinen 1:4

Eigenlijk hadden ze met Jezus van Nazareth definitief afgerekend. Tenminste, dat dachten ze. Is het vandaag voor velen niet precies hetzelfde? Velen hebben met Hem afgerekend, ze hebben Hem uit hun leven verbannen. Voorlopig is het rustig. Ja, voorlopig. Er is al eerder op gewezen, dat zelfs in de kerk wordt gehoord, dat God niet bestaat. Als God niet bestaat, kan Hij dus ook geen Zoon hebben. Dan kan Hij niet sterven aan het kruis op Golgotha, dan kan Hij op de Paasmorgen niet opstaan uit de doden. Wat is daarvan de logische consequentie? Wat zegt Gods woord daar over?

“En indien Christus niet is opgewekt, dan is uw geloof zonder vrucht, dan zijt gij nog in uw zonden. Dan zijn ook zij, die in Christus ontslapen zijn, verloren.”

1 Korintiërs 15:17-18

Dan is alles verloren. Maar het is gelukkig niet zo. Aan de andere kant wordt we overspoeld met reclames op de televisie, in kranten en folders van alles wat met Pasen toch vooral moeten eten, kopen en uitgaan om het, ja tot wat te maken? In deze tijd van crisis, van toenemende werkeloosheid, noem maar op, is het toch goed om even te onderbreken. En dat is zo. Maar daar is het geen Pasen voor. O ja, iemand heeft bedacht, dat we toch eigenlijk elkaar weer Paaskaarten moeten gaan sturen. Waarom? Kassa! Pasen is overal goed voor, als het maar geld oplevert. Maar over de Opstanding is het oorverdovend stil. Er is immers met Jezus van Nazareth afgerekend, denkt men. We leven in de eindtijd. Eens maakte de Here Jezus een opmerking over die tijd, Hij zei:

“Doch, als de Zoon des mensen komt, zal Hij dan het geloof vinden op aarde?”

Lucas 18:8

In sommige vertalingen staat of Hij dan nog geloof op aarde zal vinden. Wat dat betreft hebben we niet te klagen. De wereld krioelt van geloof in alle soorten en maten. Maar het gaat om het Bijbels geloof. En hoe staat het er vandaag bij? In veel gevallen is het Christelijk geloof gereduceerd tot een cultureel verschijnsel. De vorm is overgebleven, de inhoud is verdwenen. Zoals eerder in de overdenkingen is aangegeven, het wordt hoog tijd, dat de gelovigen, de Christenen, op de knieën gaan. De Christen, die nadenkt over wat zich vandaag in de samenleving afspeelt, kan hier alleen maar voor gaan bidden. We kunnen de omstandigheden niet naar onze hand zetten. Wat dat betreft zij we machteloos. Maar er wordt veel te weinig gebruik gemaakt van het wapen, dat de gelovige heeft. Maken we er gebruik van of ligt het te roesten bij onze geestelijke wapenrusting? Op alle mogelijke manieren wordt geprobeerd mensen met het Evangelie te bereiken. Cursussen, workshops, seminars, toeters en bellen. Hier en daar wordt misschien iemand gewonnen. Hoeveel hypes zijn er in de loop der jaren al gepasseerd. En wat heeft het gebracht? Het probleem is, dat met veel inzet alles uit de kast gehaald wordt, maar het moet vooral zonder eelt op de knieën. En dat werkt niet. Dat heeft nog nooit gewerkt. Vandaag is het Paasmorgen, de Opstanding van de Levensvorst. Hij zonderde hele nachten af voor gebed. Als Hij dat nodig vond, wat doen wij dan? Zou het niet goed zijn om onze dagindeling te veranderen en ruimte te maken voor gebed? Dan kan het echt Pasen worden, als de Opstandingskracht doorbreekt in de levens van Gods kinderen. Daar moet het beginnen. Opwekking begint niet in de wereld, maar in Gods Huis. Als het daar niet verandert, is er voor de wereld geen hoop. Dan staat Pasen wel op de kalender, maar de Opgestane Heer, Gods Zoon, Jezus Christus blijft de grote afwezige. Het kan anders, dan moet het anders. Zo leert Gods Woord het in het Oude en in het Nieuwe Testament. De Kerkgeschiedenis staat er vol van. Daarom: op de knieën in gebed, totdat God antwoordt. En HIJ doet het.

Amen.

~Dr. K. van Berghem