“En er kwam vrees over alle ziel en vele wonderen en tekenen geschiedden door de apostelen.”
Handelingen 2:43
De gelovigen joegen de mensen geen schrik aan. Integendeel: de mensen stonden met verbazing te kijken naar wat er allemaal gebeurde. Allemaal dingen, die in onze dagelijkse beleving gewoon niet kunnen. Maar het gebeurde wel. Het is geen sprookje, er waren teveel ooggetuigen om iets te verzinnen. Ze zagen het voor hun ogen gebeuren.
“En eensklaps kwam er uit de hemel een geluid als van een geweldige windvlaag en vulde het gehele huis, waar zij gezeten waren; en er vertoonden zich aan hen tongen als van vuur, die zich verdeelden, en het zette zich op ieder van hen; en zij werden allen vervuld met de heilige Geest en begonnen met andere tongen te spreken, zoals de Geest het hun gaf uit te spreken.”
Handelingen 2:2-4
Pinksteren met de uitstorting van de Heilige Geest staat niet op zichzelf. Het past in een breder kader. Pinksteren is een verdere ontwikkeling van Gods heilsplan met Israël en van daaruit met de Gemeente van Christus. Pinksteren wordt vaak gezien als de geboortedag van de Gemeente. En dat is het ook, maar we moeten niet vergeten, dat het Pinksterfeest allereerst een Joods feest was. De Gemeente, die op de Pinksterdag geboren werd, was een Joodse Gemeente.
“Wat staat gij daar en ziet op naar de hemel?”
Handelingen 1:11
De Olijfberg. Deze berg werd het toneel van een uitzonderlijke gebeurtenis. Die betekenis wordt nog steeds schromelijk onderschat. Deze gebeurtenis was en is meer dan wereldgeschiedenis, het is heilsgeschiedenis.
“Aan wie Hij Zich ook na zijn lijden met vele kentekenen levend heeft vertoond, veertig dagen lang hun verschijnende en tot hen sprekende over al wat het Koninkrijk Gods betreft.”
Handelingen 1:3
Vanaf Exodus tot Haggaï, wordt dit thema in het hele Oude Testament aangetroffen. In het Nieuwe Testament wordt die lijn tot in het Boek Openbaring voortgezet. Hoewel de Bijbel er steeds verder over uitweidt, blijven er voor ons ook genoeg vragen over. Een ding is zeker, het is er en de dag komt, dat het voor ieder zichtbaar zal zijn.
“En een grote vrees kwam over de gehele gemeente en over allen, die dit hoorden.”
Handelingen 5:11
Wat is dat die vrees? Waren ze bang, dat ze ook dood zouden neervallen? Nee, deze mensen hadden een verkeerd Godsbeeld. Ze hadden een voorstelling van God, die niet klopte met de werkelijkheid. Misschien dachten ze alleen maar: God is liefde. En dat is HIJ ook, maar dat niet alleen. God is ook heilig. En daar hadden ze geen begrip van.
“En terwijl zij baden, werd de plaats, waar zij vergaderd waren, bewogen; en zij werden allen vervuld met de heilige Geest en spraken het woord Gods met vrijmoedigheid.”
Handelingen 4:31
Iedereen dacht aan een aardbeving. Toen ze buiten kwamen bleek, dat er helemaal geen aardbeving geweest was. Het was het begin van weer een nieuwe Opwekking in 1939 en opnieuw in 1949. Gods aanwezigheid was als het ware voelbaar. Iedereen wist: God is hier. Ook de ongelovigen zeiden het. Is dit niet wat we missen?
“Hem moest de hemel opnemen tot de tijden van de wederoprichting aller dingen, waarvan God gesproken heeft bij monde van zijn heilige profeten, van oudsher.”
Handelingen 3:21
De terugkeer van het verdreven Joodse volk uit de verste uithoeken van de aarde staat in het kader van een volkomen nieuwe orde. De toestand in de wereld, zoals we die vandaag kennen, is volkomen abnormaal. Het herstel, de wederoprichting aller dingen is niet anders dan het herstel van het normale, zoals het oorspronkelijk door God bedoeld was.
“En hij zei: Gij, mannen broeders en vaders, hoort toe.”
Handelingen 7:2a
Uit deze geschiedenis valt te leren, dat er voor godsdienstig fanatisme geen kruid gewassen is. Ook het ongeëvenaarde sterven van Stefanus, deed hen niets. Het ging maar om één ding. Hun godsdienstig systeem moest in stand blijven. De brenger van Gods boodschap werd vermoord.
“Zij dan gingen uit de Raad weg, verblijd, dat zij verwaardigd waren ter wille van de naam smadelijk behandeld te zijn; en zonder ophouden, iedere dag, leerden zij in de tempel en aan huis, en verkondigden het evangelie, dat de Christus Jezus is.”
Handelingen 5:41-42
De discipelen werden slecht behandeld, maar het ontmoedigde hen niet, integendeel. Er is niets nieuws onder de zon. De lessen van toen, gelden ook voor vandaag. Kerkelijke en gemeentelijke organisaties moeten in stand blijven, ze moeten zelfs groeien. De vraag is, hoe het met het levend organisme gesteld is. Hoe staat het met het geloof, dat Jezus de Messias is? De Here Jezus heeft gezegd, meer dan de Tempel is hier. Dit geldt ook voor kerken en gemeenten. Niet alleen in de Tempel, maar ook in kerk en gemeente is de aanwezigheid van de Messias, waar het om gaat.
“Toen zij dit hoorden, ontstaken zij in woede en wilden hen ter dood laten brengen.”
Handelingen 5:33
Waarom begrepen de leiders het niet, waarom waren ze woedend? De gebeurtenissen waren van tevoren zo door God bepaald. Waarom?